oktober 2017
Zoveel vrouwen die ik spreek willen alles onder controle houden. En met alles, bedoel ik ook echt alles, zowel zakelijk als privé.
Terwijl ik dit schrijf voel ik gelijktijdig de emoties die daarmee gepaard gaan, wanneer vrouwen mij hierover vertellen. Namelijk met tranen in hun ogen en soms bijna blinde paniek.
Ze voelen dat controle, perfectionisme en vasthouden niet werkt, niet voor zichzelf en niet voor de kwestie of persoon die ze willen vasthouden. Het is verstikkend, uitputtend en kost energie en dit is te voelen en te zien, voor zichzelf en voor anderen.
Hun gezicht staat strak gespannen, knopen zitten in de nek en als docent beweging, zie ik de letterlijke verstijving in hun lichaam.
De één wil een proces krampachtig onder controle houden en de uitkomst daarvan al vastzetten, de ander wil een man aan zich vastbinden en weer een ander wil de manier waarop haar man dingen doet in huis het liefst regisseren, weer een ander stelt bepaalde verwachtingen ten aanzien van werk en voelt zich teleurgesteld wanneer de uitkomst anders blijkt.
Oké, staat niet in hun woordenboek, evenmin als goed is goed genoeg, beter komt enigszins in de buurt en perfect dat is het ultieme waar ze continu naar streven.
Het maakt voor deze vrouwen niet uit wie of wat het is... everything is perfect under control.
Dus niet.
Vertrouwen versus angst
Dat is de paradox. Want hoe meer je iets wilt vastgrijpen, des te verder het zal verwijderen. Hoe meer druk je uitoefent, des te meer weerstand je krijgt, des te harder je gaat pushen, des te meer energie je verliest. Het is als water willen vasthouden in een dichtgeknepen hand. Het sijpelt weg.
Wat ik zie is dat dit gedrag voortkomt uit persoonlijke onzekerheid en angst, angst voor het leven, angst voor anderen. Er is absoluut geen vertrouwen. Dat gebrek aan vertrouwen wordt geprojecteerd op de buitenwereld, maar het gaat om gebrek aan zelfvertrouwen en dit leidt tot spanning, soms zelfs tot overspanning, tot langdurige stress en burnout.
Ik heb het hier over stuk voor stuk prachtige vrouwen, met allemaal prachtige gifts. Ze zijn al mooie zielen en ze zouden nog veel mooier zijn als ze ontspannen waren, in hun gezicht, hoofd, hart, totale lichaam en ziel. Ik zie het al voor me, hun licht, hun sprankeling, maar ze zijn zo bang, zo bang voor hun eigen licht, hun eigen sprankeling.
Bang voor je eigen licht
Het zijn vogels die zichzelf hebben opgesloten in een gouden kooi waarvan de deur openstaat. Ze zijn vrij om te vliegen met hun engelenvleugels, maar de angst om omhoog te bewegen is te groot. Ze weten wat ze nu hebben en de angst voor wat er aan de andere kant is, is onmetelijk, want het is nog niet zichtbaar. Wellicht iets heel moois. Vrijheid, ruimte. Voor jou, voor anderen. Er staan wonderen voor je klaar als cadeaus om te worden uitgepakt.
Controlfreak of openstaan voor de uitkomst
Dit weekend hoorde ik weer een mooi verhaal van iemand. Ze zei: "ik doe zo hard mijn best om alles in goede banen te leiden."
Maar weet je wat het is, wat in jouw ogen 'goede banen' zijn, kunnen net zo goed beperkende leibanden zijn en waarom moet het hard?
In dit specifieke geval wilde ze heel graag een bepaalde uitkomst van een proces bereiken. Op het moment dat het anders dreigde te lopen, ging ze de teugels nog strakker aantrekken. Gelukkig werkte de factor tijd mee, oftewel 'obstakels' waardoor het verhinderd werd om nog invloed uit te oefenen. In eerste instantie vergrootte dat het gevoel van frustratie.
Totdat... de factor tijd en 'obstakels' hun werk hadden gedaan en de uitkomst vele malen mooier was dan ze zich vooraf had kunnen voorstellen.
If it's meant to be, dan kun je erop vertrouwen dat het/hij/zij naar je toekomt.
Als het niet meant to be is kun je ook vertrouwen hebben, want waarom zou je iets of iemand willen die jou niet wilt?
Linksom of rechtsom (mijn nuchtere dochter zou zeggen 'of gewoon rechtdoor'), al die controle, perfectionisme en verkrampingen zijn blijkbaar zonde van je tijd, zonde van je energie, want alles loopt zoals het loopt. Fouten en mislukkingen bestaan niet in jouw levensprocessen, slechts leermomenten. Jij als mens bent geneigd om enkel te kijken vanuit jouw eigen kader in plaats van het grote geheel te voelen en te vertrouwen op de kosmische orde van dingen.
De uitkomst is altijd goed
Natuurlijk kun je iets in gang zetten om er vervolgens op te vertrouwen dat de tandwielen in elkaar zullen haken en de kosmische raderen gaan draaien. Of de uitkomst nu is zoals jij het wilt of denkt te willen of niet.
Het is altijd in je voordeel. Alleen wanneer je niet met die realiteit kunt dealen ervaar jij het als nadeel. Dat is slechts jouw beeldvorming en discrepantie tussen jouw verwachtingen en de realiteit. Ik ga hier niet spreken over verwachtingen bijstellen, want dat is al even zinloos. Het gaat erom dat je vrij bent van verwachtingen en over voldoende (zelf)vertrouwen beschikt dat de uitkomst hoe dan ook perfect is, net als jij bent.
Vertrouwen geeft oneindig veel mogelijkheden
De wereld en jouw leven is vol oneindige mogelijkheden. Het is net als die woordspelletjes: hoeveel woorden kun je halen uit ‘vertrouwen’? Ver, vet, vete, veter, veen, er, trouw, trouwen, rouw, rouwen, en, veer, veren, we, wen, went, vent, verte, ver, touw, vouw, vouwen, vrouw, vrouwen. Dit zijn er nog maar 24, er zijn er nog veel meer. Kun je nagaan hoeveel mogelijkheden er zijn met meer dan 7 miljard mensen op een bol draaiend om zijn eigen as in 24 uur, zwevend door de ruimte. Inderdaad, soms is het handig om alles in perspectief te zien. Dan zie je ook hoe absurd het eigenlijk is om je vast te pinnen op één mogelijke uitkomst van iets en dan ook nog de illusie te hebben, dat de door jou bedachte uitkomst de beste is.
Denk aan een brainstormsessie met anderen, waarin je ontdekt dat andere mensen ineens hele andere uitkomsten bedenken. Je hebt daar trouwens niet eens anderen voor nodig, dit kun je ook alleen.
Maar waarom zou je. Weten dat er oneindig veel mogelijkheden zijn en erop vertrouwen dat het universum de voor jou beste uitkomst allang klaar heeft liggen, geeft rust.
Zo zei iemand gisteren tegen me: ‘het is mijn les om geduld te hebben en me terug te trekken in plaats van actief alles naar me toe te halen aan activiteiten en continu alles te willen controleren.’
Inderdaad, let it go, let it flow, sta klaar om te ontvangen en je zult versteld staan van de prachtige uitkomsten, interessante ontmoetingen en ontwikkelingen.
Aan jou de keus om jezelf te bevrijden en ontspannen te gaan vliegen, jezelf, anderen en uitkomsten de ruimte te geven. You’re already in space.
Door middel van vrouwelijke energiecoaching (ook voor mannen) leer je om naar je intuïtie te luisteren en daarop te vertrouwen, zo kun je meer energie overhouden en zul je meer openstaan voor allerlei wonderlijke uitkomsten en voorvallen in je leven.